De Scriptieprijs Brabantse geschiedenis 2024 is gewonnen door Seb Verlinden met zijn masterscriptie Ogen op de Akker. Misoogst en provinciaal graanbeleid in Brabant, 1739-1742, regionale verschillen in kaart. Met deze scriptie slaagde Verlinden eerder aan de Katholieke Universiteit van Leuven. Hij deed onderzoek naar de landbouwcrisis van 1739-1742. Juryvoorzitter Arnoud-Jan Bijsterveld reikte de prijs uit en sprak namens de jury lovende woorden over alle drie de genomineerde scripties. 

In zijn winnende scriptie stelt Verlinden zich een aantal vragen, zoals: wat was de lokale impact van de landbouwcrisis en hoe verschillen de gevolgen tussen regio’s? Daartoe vergelijkt Verlinden het lokale ‘sociaal agrosysteem’ en lokaal cijfermateriaal met de rol van de provinciale overheid. Dit doet hij door een vindingrijke koppeling tussen historisch-geografische, landschappelijke, sociaaleconomische en fiscale bronnen. De jury roemt zijn indrukwekkend en creatief bronnengebruik. Als kernbronnen van dit onderzoek maakt Verlinden vooral gebruik van de petitiedossiers van de Staten van Brabant, een bron die historici tot nu toe nauwelijks hebben aangeboord. Verder getuigt dit onderzoek van een grote kennis van zaken, een kritische blik en de competentie om veel soorten informatie uit de bronnen te achterhalen en deze te bestuderen vanuit het perspectief van landbouw- en landschapsgeschiedenis, ecologische en bestuurlijke geschiedenis. 

Naast Verlinden dongen ook Annamaria Van Ingelgem en Matthias Van Laer mee naar de prijs. Van Ingelgem studeerde aan de Universiteit van Gent af met de scriptie Twisten ende Discorden. Stedelijke opstanden in Brabant in de veertiende eeuw. Zij geeft in haar scriptie een diachroon overzicht van alle stedelijke opstanden in Brabant in de veertiende eeuw en maakt hierin een vergelijking tussen Brabant en Vlaanderen (inclusief Mechelen), met de nadruk op twee perioden: 1302-1306 en 1360-1383. Van Laer studeerde aan de Universiteit van Antwerpen af met de scriptie Vermogensongelijkheid en leeftijd in België. Casus Borgerhout, 1856-1920. In deze scriptie stelt Van Laer de scherp afgebakende vraag hoe vermogensongelijkheid in Borgerhout tussen 1856 en 1920 evolueerde onder invloed van de veranderende leeftijdsstructuur in deze opkomende buitenwijk van Antwerpen.